Rehabilitacja onkologiczna

Rehabilitacja onkologiczna – kiedy i dla kogo?

Fizjoterapia w onkologii spełnia swoją rolę w zależności od aktualnego stanu i rozpoznania pacjenta. Powinna być ona też ściśle dopasowana do bieżącego etapu choroby. Rehabilitacja onkologiczna definiowana jest jako całokształt procesów mających na celu przywrócenie funkcji psychofizycznych, społecznych i zawodowych pacjenta. Powinna być prowadzona przez cały okres trwania choroby – na wszystkich jej etapach, nawet już przed rozpoczęciem właściwego leczenia. Podstawę fizjoterapii w chorobach nowotworowych stanowią ćwiczenia ruchowe oraz masaż limfatyczny – tzw. drenaż. Większość zabiegów z zakresu fizykoterapii, a czasami także masaż klasyczny jest przeciwwskazana.

Typowe problemy pacjentów onkologicznych

Najbardziej powszechnym objawem towarzyszącym chorym onkologicznym jest zmęczenie. Toczący się proces nowotworowy osłabia organizm, podobnie jak skutki agresywnej terapii. Nie oznacza to jednak konieczności zaprzestania jakiejkolwiek aktywności. Ćwiczenia ruchowe o odpowiednio dobranej intensywności wpływają pozytywnie na pracę układu oddechowego i krążenia. W konsekwencji podnoszą tolerancję wysiłku i obniżają uczucie zmęczenia.

Terapia przeciwobrzękowa

Kolejnym, bardzo często występującym objawem są obrzęki. Zadaniem fizjoterapii jest przywrócenie prawidłowego krążenia chłonki, udrożnienie naczyń limfatycznych i umożliwienie odpływu limfy do węzłów chłonnych. W tym celu stosuje się specjalny rodzaj masażu, wspomaganego bandażowaniem oraz właściwymi pozycjami ułożeniowymi.

Przeciwwskazania do terapii

Jak w każdej dziedzinie rehabilitacji, tak i w onkologii istnieją przeciwwskazania do stosowania terapii. Należą do nich:

• gorączka
• stany, w których ruch może doprowadzić do pęknięcia guza
• złamania patologiczne
• duże wyniszczenie i osłabienie organizmu
• liczba płytek krwi poniżej 20.000